(Ya Rəsulum!) Sənə Kitabı (Quranı) nazil edən Odur. Onun (Kitabın) bir hissəsi (Quranın əslini, əsasını təşkil edən) möhkəm (mənası aydın, hökmü bəlli), digər qismi isə mütəşabih (çətin anlaşılan, dəqiq mənası bilinməyən, məğzi bəlli olmayan) ayələrdir. Ürəklərində əyrilik (şəkk-şübhə) olanlar fitnə-fəsad salmaq və istədikləri kimi məna vermək məqsədilə mütəşabih ayələrə uyarlar (tabe olarlar). Halbuki onların yozumunu (həqiqi mənasını) Allahdan (yaxud Allahdan və elmdə qüvvətli olanlardan) başqa heç kəs bilməz. Elmdə qüvvətli olanlar isə: “Biz onlara iman gətirdik, onların hamısı Rəbbimizin dərgahındandır”, -deyərlər. Bunları ancaq ağıllı adamlar dərk edərlər.;

Mövlana Cəlaləddin Rumi (bir hissəsi) 🤍 Dərdin nə olursa olsun, bir dəstəmaz al ... Və bir səccadə sər otağının bir küncündə, otur və ağla ... İstəsən, danışma. O, səni və dərdlərini səndən daha yaxşı bilir, unutma. Dua edərkən, O'na "sınıq qəlblə" əl qaldır. Çünki Allah'ın mərhəməti və lütfü (ehsanı), qəlbi sınıq İnsana tərəf uçar. Xalça'nı vuranın məqsədi xalçanı döymək deyil, tozunu təmizləməkdir. Allah tozunu təmizləyirsə, niyə üzülürsən, ey can? "Dərdim var" deyirsən ... "Dərd" insanı Haqqa aparan yoldaşdır, sən bunu bilmirsən. Düşünmə ki, "dərd" ancaq səndə var ... Bunu bil ki, səndə olan dərdi nemət bilənlər var. İnsanlar sənin qəlbini qırmışsa, Üzülmə! Rəhman, "Mən sınıq qəlblərdəyəm" buyurmadı mı? O halda niyə üzülürsən ey can? Ayağın qırıldı diyə, Üzülmə! Allah səndən aldığı ayaq yerinə, bəlkə sənə qanad verəcək. Quyunun dibinə düşdünsə, Üzülmə! Yusif quyudan çıxdı da Misir'ə sultan oldu, Unutma! İstədiyin bir şey olursa bir xeyir, Olmazsa min xeyir axtar! ;

Əzizim, darıxmışam, çox darıxmışam. Səsin üçün, danışığın üçün, gözlərin və baxışların üçün, bütün sıxıntılarımı boğan o təbəssümün üçün, məni məst edən nəfəsinin ətri üçün, yerişini izləmək üçün darıxmışam, Sənin üçün çox darıxmışam ... Yalan deməyəcəm Sənə: yemək də yeyirəm, suyumu da içirəm, tanışlar çağıran zaman, gedib onlarla otururam, danışırıq, istirahət edirik, əylənirik, gülürük ... Ad günlərə də gedirəm, xeyir işlərə də gedirəm, ara-sıra şəhərə çıxıb gəzirəm, sevdiyim yeməkləri yeyirəm, kofemi də içirəm. Kənardan baxsan, zənn edərsən ki, unutmuşam, vecimə deyil, yaşayıram. Amma belə deyil. İçim qəm-qüssə ilə, kədərlə doludur. Sən yoxsan, hər şey daha da çətinləşib. Gözlərim Səni görmür, ayaqlarım məni Sənə gətirmir, qulaqlarım səsini eşitmir, əllərim Sənə toxuna bilmir, nəfəsin nəfəsimə dəymir. Ruhum da, bədənim də yorğundur. Gücüm, ümidim Sən idin ... Mən axı Səni həm dünya, həm də axirət yoldaşı seçmişdim. Bilirəm ki, Allah belə halda olmağımı istəmir, Allah da mənə görə narahatdır, Onu da o qədər işinin ortasında özümlə məşğul edirəm. Bağışla İlahi məni, amma nə edim?! Axı ayrılıq acıdır. Əzizim, gəl barışaq, gəl bir daha yenidən başlayaq 💜;

Halvalarım şirinləşib, sularım da sərinləşib ... Qəribədir, axı nədən Qüssəsi, dərdi üzündən, Hər gün ölümün diləyən, Həyatımdan bezikən mən, Səni tanıyandan bəri Daha heç ölməyim gəlmir ...?! Səndə elə xoşbəxtəm ki, Vallah min il keçsə belə Özümə "gəlməyim" gəlmir ... Yalvarıram Qoyma qayıdım geriyə, Dönüm həmənki sürüyə ... Qapınızda yatım, qalım, İstərsən lap döy, vur məni. Geri dönə bilməməkçün Küçənizdə azdır məni ... Axı neynəyim mən yazıq? Belə şip-şirin röyanı Yarıda bölməyim gəlmir. Səndə elə xoşbəxtəm ki, Səni tərk edib, getməyim, Özümə "gəlməyim" gəlmir …;

Surənin adı 114-cü ayədə çəkilən maidə (süfrə) sözündən götürülüb: "Məryəm oğlu İsa dedi: "Ya Allah , ey bizim Rəbbimiz! Bizə göydən bir süfrə nazil et ki, o bizim həm birincimiz, həm də axırıncımız üçün bir bayram və Səndən bir möcüzə olsun. Bizə ruzi ver ki, Sən ruzi verənlərin ən yaxşısısan!";